ԳՐԻՑ ՄԻՆՉԵՎ ԳԻՐՔ

Հիշի՛ր, տղաս, ուսուցչին պետք է

միշտ ոտքի կանգնած դիմավորել…

Լիպարիտ Սարգսյան

Նոյեմբերի 23-ին Լիճքի միջնակարգ դպրոցում տոնական տրամադրություն էր: Աշակերտները հյուրընկալեցին տարրական դասարանների ինը դասագրքերի հեղինակ, «9-րդ հրաշալիք» շաբաթաթերթի գլխավոր խմբագիր, գրող Վաչագան Ա.Սարգսյանին, բանաստեղծ Լիպարիտ Սարգսյանին և «Կանչ» թերթի խմբագիր Վարուժան Մնացականյանին:
Հյուրերը դասարան առ դասարան ողջունեցին բոլոր աշակերտներին, իրենց հարցերն ուղղեցին և ստացան լիարժեք և անկեղծ պատասխաններ: Իսկ երեխաների ոգևորությունը և կրակոտ աչուկները շատ դրական լիցքեր փոխանցեցին հյուրերին:


Ծանոթացումից հետո սկսվեց միջոցառում` նվիրված գրատպության 500 ամյակին: Հայ գրերի և հայ գրքի ստեղծման պատմությունը և շարժառիթը Հայկ Սուքիասյանը և Սեդա Հակոբյանը ներկայացրեցին շատ հակիրճ և հարուստ նախաբանով: Իսկ փոքրիկները միջոցառումը սկսեցին հետևյալ խոսքերով. «Մաշտոցից դարեր առաջ էլ հայերը կային…»

    

Միջոցառմանը մասնակցում էին 2-րդ և 4-րդ դասարանների աշակերտները (դասվարներ` Ս. Պռազյան, Ռ. Մինասյան. Ն. Քոչարյան), իսկ միջոցառումը կազմակերպել էր գրադարանավարուհին` Մանուշ Հոխիկյանը:


Երեխաները կարողացան բեմական կերպարներով ներկայացնել հայ քնարերգության ոսկեղենիկ հատվածները` Մեսրոպ Մաշտոցի «Ձոն Այբբենարանին» , Կոմիտասի մշակումով «Այբ-բեն-գիմ» երգը, շարականներ:


Նրանք այնուհետև հանդես եկան իրենց սիրելի Այբբենարանի հեղինակի` Վաչագան Ա. Սարգսյանի գեղեցիկ ստեղծագործություններով, ասույթներով, ասացվածքներով:


Միջոցառման ավարտին հյուրերը ողջունեցին երեխաններին, շնորհավորեցին, միջոցառումը գեղեցիկ ներկայացնելու համար:

Այնուհետև Վաչագան Սարգսյանը երեխաների համար իր նոր հրատարակած գրքից` «Երգող Այբբենարանից» , հատվածներ կարդաց և իր խոսքում նշեց.

-Ամեն անգամ դպրոց մտնելիս մենք շատ ոգևորվում ենք, դրական լիցքեր ենք ստանում, ևս մեկ անգամ համոզվելով, որ ամեն մի դպրոց մի բերդ է:  Առաջ մենք  բերդեր, ամրոցներ էինք կառուցում՝ սահմանները պահպանելու համար, իսկ այսօր ամեն մի դպրոց արդեն մի բերդ է: Գործի բերումով մենք շատ հանդիպումներ ենք ունեցել, անձնական փորձով արդեն համոզվել ենք, որ եթե դպրոցի  տնօրինությունը, ուսուցչական կազմը նվիրյալներ են,  դպրոցը ծաղկում է:

 Բանաստեղծ Լիպարիտ Սարգսյանն իր խոսքում նշեց.

-Այսօր ես եկել եմ Վաչագան Սարգսյանի օրը գեղեցկլացնելու, նրա աշխատաննքերը փառաբանելու  համար, որովհետև ես հպարտանում եմ, որ այսպիսի լավ ընկեր ունեմ, մտավորական, որը ձեր աշխարհի մարդ է և նրան ցանկանում եմ երկար կյանք, այսպիսի ջերմ հանդիպումներ: Վերջերս մի փոքրիկ հոդված եմ գրել ուսուցչի օրվան նվիրված, որը հրապարակվեց «Կանչ»  թերթի առաջին էջում՝   «Ուսոցչին պետք է ոտքի կանգնած դիմավորել» խորագրով…     Երբ ես փոքր տղա էի ու հորս դաշտում օգնելուց հետո նրա հետ  գործից հոգնած, չարչարված վերադառնում էի,  փորձեցի նստել մի տեղ հանգստանալու համար: Ես դեռ չէի նստել, երբ հայրս  ինձ ասաց.

-Վե՛ր կաց, վե՛ր կաց:

Ասացի` ի՞նչ է եղել:

    Եվ տեսնում եմ` հեռվից մեր գյուղի ուսուցիչներից մեկն է գալիս:

Եվ հայրս, որը մեծ գրագիտության տեր մարդ չէր, բանվոր մարդ էր, ասաց.

- Հիշի՛ր, տղաս, ուսուցչին պետք է միշտ ոտքի կանգնած դիմավորել…

Մեր հասրակաությունը պետք է լավ զավակներ շատ ունենա:  Մենք փոքր տարածքի ժողովուրդ ենք, և հպարտանալու ոչ մի մեծ բան չունենք, ոչ զենք, ոչ տարածքներ, ոչ արտադրության միջոցներ, մենք ուրախանում և հպարտանում ենք մեր մտքի հզորությամբ, իսկ մտքի հզորությունը ծնվում է այս դասարաններում, այսպիսի դպրոցներում:

        «Կանչ» թերթի խմբագիր Վարուժան Մնացականյանն իր խոսքում ասաց,

-Սիրելի երեխաներ, դուք ապրում եք Հայաստանի, և ոչ միայն Հայստանի, այլ նաև երկրագնդի ամենաչքնաղ վայրում՝  Սևանա  լճի ափին, և եթե մեր համար սովորական է, ապա դրսից եկածի համար հրաշք է, հրաշք: Գեղեցիկ է ամեն ինչ, և գեղեցիկ եք դուք, ձեր սերունդը:  Դրանում մենք համոզվեցինք, ոչ միայն արտաքնապես, այլ նաև խելքով, երազանքներով, ձեր գիտելիքներով, որը ստանում եք, և այդ գիտելիքները ձեզ տրվում են ձեր ուսուցիչների տքնաջան աշխատանքի շնորհիվ: Մենք  այսօր դասարան առ դասարան ծանոթացանք ձեզ հետ, տեսանք՝  ինչքան ուսումնատենչ եք, ինչքան թանկ է ձեր համար դասագիրքը, գիրքն ընդհանրապես:  Եվ դա չի կարող չուրախացնել ձեր ապագայի համար  չարչարվողներիս:

      Դպրոցի տնօրեն Աշոտ Հոխիկյանը նախ շնորհակալություն հայտնեց հյուրերին, այնուհետև շնորհավորեց երեխաներին և մանկավարժական կոլեկտիվին :

-Տարրական դասարանների ուսուցիչները այն թարգմանիչներն են Այբբենարանի, որ թարգմանում են Այբբենարանը, մաթեմատիկայի դասագրքերը և շատ մատչելի տալիս են մեր երեխաներին, մեր սերնդին: Եվ ես հպարտ, գլուխս բարձր  ասում եմ, հայտարարում եմ, որ մեր դպրոցի դասվարները Մարտունու տարածաշրջանի լավագույն դասվարներն են :

     Հյուրերը ձեռնունայն չէին եկել, նրանք գրքեր նվիրեցին դպրոցի գրադարանին, իսկ բանաստեղծ Լիպարիտ Սարգսյանը մակագրեց նաև գրադարանում առկա իր հեղինակային գրքերը, և ինչպես նշեց բանաստեղծը.

-Հեղինակը հանդիպեց իր գրքերին:

     Միջոցառումը ծառայեց իր նպատակին, երեխաների ոգևորությունը դեռ շարունակվում  է և անհամբեր սպասում են նմանատիպ այլ հանդիպումների: